Jak głosi art. 142. Kodeksu pracy: Na pisemny wniosek pracownika pracodawca może ustalić indywidualny rozkład jego czasu pracy w ramach systemu czasu pracy, którym pracownik jest objęty. Indywidualny rozkład czasu pracy to bardzo wygodne rozwiązanie dla wielu pracowników – rodziców małych dzieci, studentów, osób sprawujących Jak tworzyć grafik dla załogi pracującej w ruchu ciągłym. Krótki, bo czterotygodniowy okres rozliczeniowy oraz odrębne zasady ustalania wymiaru czasu zadań dla zatrudnionych w systemie 24 Planując grafik pracy na część etatu, powinieneś tak zaplanować zmiany, aby zapewnić swoim zatrudnionym co najmniej 11 godzin odpoczynku w każdej dobie pracowniczej, o czym mówi Art. 132§1 KP. Doba pracownicza to kolejne 24 godziny od rozpoczęcia pracy. Oznacza to, że pracownik może wykonywać swoje obowiązki maksymalnie 13 godzin Ten system może być zastosowany na pisemny wniosek pracownika. Pozostałe możliwe systemy czasu pracy to: system równoważnego czasu pracy: dobowy wymiar czasu pracy jest wydłużony maksymalnie do 12 godzin. Dłuższe dni równoważone są niższym wymiarem w inne dni; system stosuje się np. przy dozorze urządzeń, ochronie osób lub mienia; System równoważnego czasu pracy w postaci podstawowej. System równoważnego czasu pracy w postaci podstawowej polega na tym, że w niektórych dniach dopuszczalne jest przedłużenie czasu pracy do 12 godzin przy zachowaniu przeciętnej 40-godzinnej tygodniowej normy czasu pracy (135 k.p.). Norma tygodniowa jest normą przeciętną, co System równoważnego czasu pracy pozwala na przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy nawet do 16 czy 24 godzin. Jednak w takich przypadkach pracodawca musi liczyć się z tym, że pracę, co do zasady, powinien planować w 1-miesięcznym okresie rozliczeniowym. System równoważny, oprócz swojej podstawowej formy, ma także dwie inne gx2AZM. Praca zmianowa polega na wykonywaniu pracy według z góry ustalonego rozkładu czasu pracy przewidującego zmianę pory świadczenia pracy przez poszczególne osoby po upływie określonej liczby godzin, dni, tygodni. Kodeks pracy zawiera definicję czasu pracy. Wynika z niej, że za czas pracy uważa się czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy. Definicja ta zawiera w sobie dwa istotne elementy:pozostawienie pracownika w dyspozycji pracodawcy orazmiejsce, w którym pracownik pozostaje w takiej dyspozycji. Powyższe oznacza, że za czas pracy uznawany jest nie tylko czas rzeczywistego wykonywania pracy, ale także wszystkie te okresy, w których pracownik nie wykonuje efektywnie pracy, ale pozostaje jednocześnie w dyspozycji pracodawcy, np. w czasie przerwy lub podczas awarii maszyny. Gdy pracownik oczekuje na polecenia pracodawcy i jest gotowy do ich wykonywania wystarczy aby uznać to za czas pracownik pozostaje w dyspozycji, pracodawca może dysponować osobą pracownika zlecając mu prace wynikającą z umowy. Z tego względu pracownik musi być faktycznie gotowy do wykonywania pracy w wyznaczonym miejscu zarówno pod względem fizycznym, jak i psychicznym. Jeśli pracownik nie posiada odpowiedniego ubrania ochronnego lub jest chory to oznacza, że nie jest gotowy do świadczenia pracy i nie pozostaje w dyspozycji swojego pozostawania w dyspozycji pracodawcy rozpoczyna się od momentu stawienia się pracownika w zakładzie pracy lub innym miejscu wyznaczonym przez pracodawcę, gdzie praca ma być świadczona, a kończy się z upływem tzw. dniówki roboczej. Miejscem pracy może być zarówno miejsce określone na stałe, jak i zmiennie. Niejednorodność oznaczeń miejsca pracy wynika z różnego charakteru wykonywanej pracy. Kodeksu pracy zawiera również definicję pracy zmianowej. Wynika z niego, że praca zmianowa polega na wykonywaniu pracy według z góry ustalonego rozkładu czasu pracy przewidującego zmianę pory świadczenia pracy przez poszczególne osoby po upływie określonej liczby godzin, dni, definicji tej wynika, że zmianowość może polegać na tym, że u danego pracodawcy przez np. 3 miesiące praca przebiegać będzie od do a przez następne 3 miesiące od do A zatem nie muszą występować równocześnie co najmniej dwie zmiany, wystarczy tylko, że dojdzie do zmiany rozkładu czasu pracy w określonej jednostce pracownik przechodzi na inną zmianę, zgodnie z obowiązującym rozkładem czasu pracy tygodniowy nieprzerwany odpoczynek może obejmować mniejszą liczbę godzin niż co najmniej 35 godzin nieprzerwanego odpoczynku w danym tygodniu pracy oraz 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku dobowego zgodnie z ustalonym rozkładem czasu pracy. Jednak w takim przypadku tygodniowy nieprzerwany odpoczynek nie może być krótszy niż 24 zmianową można stosować bez względu na system czasu pracy, przy czym już sama praca zmianowa jest przesłanką dopuszczalności pracy w niedzielę i równoważnym systemie czasu pracy praca zmianowa może polegać na pracy przez 12 godzin w ciągu dwóch dni, a cały trzeci dzień jest przeznaczony na wyróżnić następujące modele pracy zmianowej:praca na dwie zmiany z przerwą w nocy i na koniec tygodnia (system nieciągły);praca na trzy zmiany z przerwą w pracy na koniec tygodnia (system półciągły);praca trwa 24 godziny we wszystkie dni tygodnia (praca w ruchu ciągłym).Podstawa prawna: Art. 128, 146 Kodeku pracyAnna Jędrzejczak Radca manuere/ System równoważnego czasu pracy stosowany jest głównie przy działalności sezonowej. Pozwala on na wyznaczenie pracownikom dłuższego czasu pracy w ciągu doby – zamiast 8 nawet 12 lub, w szczególnych warunkach, 16 godzin. Co bardzo istotne, w trakcie tak zwanego okresu rozliczeniowego, takie wydłużenie normy dobowej musi być zrównoważone krótszymi godzinami pracy w innych dniach lub dniami wolnymi. W określonych w art. 136 i 137 Kodeksu pracy przypadkach, norma czasu pracy może być wydłużona do 16 godzin na dobę. Dotyczy to prac polegających na dozorze urządzeń lub związanych z pozostawaniem w pogotowiu do pracy. Ponadto pracownicy zatrudnieni przy pilnowaniu mienia lub ochronie osób oraz pracownicy zakładowych służb ratowniczych i straży pożarnych mogą mieć wydłużoną normę czasu pracy nawet do 24 godzin na dobę. Czym jest „okres rozliczeniowy”? Przy stosowaniu systemu równoważnego nie można bez końca zmuszać pracowników do dłuższej pracy. Pracodawca określa okres rozliczeniowy, w ciągu którego musi przyznać pracownikowi tyle skróconych (lub wolnych) dni, by średnia norma czasowa się wyrównała. Okres rozliczeniowy z zasady powinien wynosić miesiąc, a w takich branżach jak rolnictwo, budownictwo i roboty drogowe, może być wydłużony do 3 miesięcy. Decyzja o zastosowaniu wydłużonego okresu rozliczeniowego należy do pracodawcy. Na takim stanowisku stoi również Państwowa Inspekcja Pracy. Należy wskazać, że im dłuższy okres rozliczeniowy, tym bardziej elastycznie pracodawca będzie mógł rozdysponować czas pracy. ZOBACZ TAKŻE: Kiedy można odmówić pracy w nocy Do końca 2011 roku nawet 12 miesięcy Z pomocą pracodawcom w tym zakresie przychodzi ustawa z dnia 1 lipca 2009 r. o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników i przedsiębiorców. Art. 9 Ustawy stanowi o możliwości wydłużenia okresu rozliczeniowego nawet do 12 miesięcy. Trzeba jednak pamiętać, że jedynie do 31 grudnia 2011 r. Oznacza to, że wydłużenie okresu rozliczeniowego począwszy od lipca 2011r. może nastąpić na maksymalnie 6 miesięcy. Można też zlecać nadgodziny System równoważnego czasu pracy nie wyklucza stosowania nadgodzin, jeżeli po stronie pracodawcy powstanie taka potrzeba. Jeżeli jednak nadgodziny przypadną w dniu, kiedy norma ta wynosić będzie poniżej ośmiu godzin, nadgodziny liczone będą dopiero od dziewiątej godziny pracy. Przykład: pracownikowi wyznaczono sześciogodzinną normę czasu pracy. W danym dniu pracownik przepracował 10 godzin. Jako nadgodziny potraktować należy dopiero 9 i 10 godzinę pracy. ZOBACZ TAKŻE: Kodeks pracy – czas pracy Pensja taka sama przy krótszej i dłuższej pracy Równoważny system czasu pracy pozwala na zachowanie w całym okresie rozliczeniowym jednolitego poziomu wynagrodzenia pracownika, wypłacanego na podstawie stałej stawki miesięcznej. Oznacza to, że pracownik otrzymuje pensję w tej samej wysokości we wszystkich miesiącach niezależnie od tego, że w niektórych przepracuje więcej godzin niż w pozostałych. Pewna zmienność charakteryzować będzie natomiast wynagrodzenie pracownika, wypłacane na podstawie stawki godzinowej. Wówczas podstawą wynagrodzenia będzie faktycznie przepracowany czas w danym miesiącu. Jednakże i w tym przypadku przepisy prawa pracy gwarantują pracownikowi uzyskanie w każdym miesiącu przynajmniej wynagrodzenia minimalnego. Pracownik musi odpocząć Ustalając harmonogram równoważnego czasu pracy, zgodnie z art. 132 i 133 Kodeksu pracy pracodawca powinien pamiętać o konieczności zapewnienia pracownikowi odpowiedniego okresu odpoczynku. Układając indywidualny rozkład pracy, należy tak ustalać godziny pracy, aby w każdej dobie pracownik miał zagwarantowane 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku, a w każdym tygodniu (siedem następujących po sobie dni kalendarzowych), nieprzerwanie 35 godzin, które przypadają najczęściej w weekend. Przykład: jeżeli w danym dniu pracownik pracuje 10 godzin na dobę od godziny 12:00 do 22:00, w dniu następnym może rozpocząć pracę dopiero po upływie 11 godzin odpoczynku dobowego, a zatem nie wcześniej niż o godzinie 9:00. Ponadto zgodnie z art. 136 §2 Kodeksu pracy, pracownicy, których czas pracy można wydłużyć do 16 lub 24 godzin na dobę, po jego upływie muszą mieć zapewniony odpoczynek odpowiadający co najmniej liczbie przepracowanych godzin. W związku z tym, że równoważny system czasu pracy powoduje zmienność norm czasu pracy obowiązujących pracownika, powinien być odpowiednio wprowadzony. Zgodnie z art. 150 Kodeksu pracy pracodawca może to zrobić poprzez zapis w obowiązującym go układzie zbiorowym pracy lub w regulaminie pracy. Ponadto jeżeli u pracodawcy działa organizacja związkowa, wprowadzenie takiego systemu jest możliwe po zawarciu z nią porozumienia. U pracodawcy, który nie ma obowiązku ustalania regulaminu pracy i nie jest objęty układem zbiorowym, równoważny czas pracy powinien być wprowadzony w postaci obwieszczenia z jednoczesnym zawiadomieniem właściwego inspektora pracy. Przed obwieszczeniem pracodawca powinien zawrzeć z pracownikami porozumienie w sprawie wydłużenia okresu rozliczeniowego wskazując, ile będzie trwał i od kiedy. ZOBACZ TAKŻE: Obowiązki pracodawcy i pracownika Marta Milej, aplikant radcowski w Kancelarii Prawniczej Głowacki i Wspólnicy sp. k. Sprawdź ogłoszenia: Praca Powinienem był być(gdyby nie zwolnienie)16 razy po 10 godzin wg. grafiku, a byłem 13 razy po 10 rozumiem, że 10 godzin+50%, czy tak?Problem w tym, że powiedziano mi w pracy, że nic mi się nie należy ani odbiór godzin, ani zapłata, bo w tym systemie pracy nie przelicza się na godziny. Śmiesznie to dla mnie zabrzmiało i dlatego tu zapytałem. Dodam, że to duża firma, więc nie powinni tak postępować, a za to powinni wiedzieć jak rozliczyć czas wygląda na to, że będę się musiał pofatygować do kogoś na wyższym wygląda w tym systemie odbiór godzin za soboty? Godzina za godzinę, czy więcej?Oczywiście piszę o sobocie pracującej zamiast dnia w tygodniu. Proszę o pomoc w kwestii nadgodzin w równoważnym czasie pracy – poniżej prezentuję mój sposób rozliczania nadgodzin. Nasz prawnik kwestionuje to wyliczenie twierdząc że praca w godzinach nadliczbowych jest ponad normę dobową wynikającą z harmonogramu. Uczestnicząc w Państwa szkoleniach wydawało mi się że moje rozliczenie jest poprawne, ale mogę się mylić. Proszę o pomoc w określeniu sposobu liczenia nadgodzin zanim zmienię dotychczasowe zasady. Poniżej przykładowe rozliczenie przepracowanych godzin. Równoważny system czasu pracy w miesiącu na koniec okresu Harmonogram Faktycznie 50% 100% 12 13 1 4 7 3 8 12 4 4 12 4 4 Opis rozliczenia godzin pracy. Harmonogram – godziny zaplanowane z grafiku Faktycznie – godziny faktycznie przepracowane 50% – nadliczbowe płacone w danym miesiącu 100% – nadgodziny tygodniowe płacone na koniec trzymiesięcznego okresu rozliczeniowego System równoważnego czasu pracy charakteryzuje się tym, że ilość godzin pracy w danej dobie może przekraczać dobową normę czasu pracy. Pracownik zatrudniony w tym systemie objęty jest 8 godzinną dobową normą czasu pracy, jednak pracować może w ciągu doby więcej niż 8 godzin, przy czym praca przekraczająca 8 godzin nie stanowi pracy w godzinach nadliczbowych, jeżeli rozkład czasu pracy przewidywał zwiększoną liczbę godzin. W systemie tym istnieje również możliwość zaplanowania w poszczególnych dobach liczby godzin pracy na poziomie niższym niż 8, czyli poniżej dobowej normy czasu pracy. Rozkład czasu pracy musi jednak zakładać przepracowanie przez pracownika w całym okresie rozliczeniowym liczby godzin równej wymiarowi czasu pracy danego okresu rozliczeniowego. Najczęściej planowany dobowy wymiar czasu pracy pracowników zatrudnionych w systemie równoważnego czasu pracy nie przekracza 12 godzin. Może być jednak ustalony przepisami zakładowymi na poziomie niższym niż 12 godzin. Zakładając jednak, że planowana liczba godzin pracy w ciągu doby nie może być większa niż 12, każda godzina pracy przekraczająca tę wartość w ciągu doby będzie uznana za pracę w godzinach nadliczbowych. Przykład: Pracownik w dniu 24 czerwca 2013r. ma planowaną pracę na 12 godzin (700 – 1900). Z uwagi na szczególne potrzeby pracodawcy pracował 13 godzin (700 – 2000), przekraczając jedną godziną ustalony przedłużony wymiar czasu pracy. Za przepracowaną jedną godzinę nadliczbową otrzyma dodatek 50% ponieważ była to praca świadczona przed porą nocną, która u danego pracodawcy trwa 8 godzin w przedziale (2200 – 600). Dodatek 50% będzie płacony również wówczas, gdyby planowana była praca w godzinach 1900 – 700, a pracownik pracował jedną godzinę dłużej, czyli do godziny 800. Ostatnia godzina pracy, jako nadliczbowa, przypadająca poza porą nocną, uprawniałaby pracownika do dodatku 50%. Dodatek 100% byłby płacony np. w sytuacji, gdy pora nocna obejmowałaby 8 godzin pomiędzy 2300 – 700, a pracownik pracowałby 13 godzin w przedziale czasu 1800 – 700. Z powyższego wynika, że wykazane w pozycji pierwszej przesłanej informacji 13 godzin, zamiast planowanych 12 godzin uprawniało pracownika do dodatku za 1 godzinę nadliczbową. Ponieważ nie podano dokładnych godzin pracy nie można było jedynie zdecydować o wysokości dodatku za godzinę nadliczbową. Rozliczenie 13 godzin jest prawidłowe. Wyjaśnić w tym miejscu należy, że w przypadku zaplanowania pracownikowi liczby godzin na poziomie 8 lub niższym niż 8 zobowiązuje pracodawcę do wypłacenia wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych wtedy, gdy zostanie przekroczona 8 godzinna dobowa norma czasu pracy. Zważywszy na powyższe wykazana w pozycji trzeciej liczba 12 godzin pracy, przy planowanej tylko na 8 godzin, została rozliczona prawidłowo. Pracownik pracował 4 godziny nadliczbowe. Przykład: Pracownik w dniu 26 czerwca 2013r. powinien pracować 8 godzin. Praca wykonywana była przez 12 godzin. Mimo, że pracownik pracuje w systemie równoważnego czasu pracy, w którym dopuszczono pracę do 12 godzin na dobę, pracodawca obowiązany jest wypłacić wynagrodzenie za 4 godziny nadliczbowe, z uwagi na przekroczenie dobowej normy czasu pracy. Jeżeli do przekroczenia normy doszło przed porą nocną lub po niej, pracownik uprawniony jest do dodatku 50%. Pracodawca wypłaci pracownikowi dodatek 50% za 4 godziny nadliczbowe. W obu dotychczasowych rozliczeniach pracodawca powinien w danym miesiącu wypłacić pracownikowi normalne wynagrodzenie za zwiększoną liczbę godzin (ponad 12 i ponad 8) oraz dodatek za 5 godzin nadliczbowych. Dokonana na bieżąco wypłata dodatków spowoduje, że kończąc okres rozliczeniowy, ustalając ewentualne przekroczenie przeciętnej tygodniowej normy czasu pracy, faktyczny czas pracy zostanie pomniejszony o godziny nadliczbowe rozliczone w ujęciu dobowym. Stanowi to zabezpieczenie przed podwójną wypłatą dodatku za te same przepracowane godziny. Przykład: Pracownik w dniu 11 czerwca zamiast 12 godzin pracował 13 godzin, w dniu 19 czerwca pracował 12 godzin, zamiast planowanych 8 godzin, oraz w dniu 22 czerwca pracował 8 godzin w dniu wolnym od pracy. Rozliczając czas pracy w czerwcu 2013r. pracodawca naliczył pracownikowi dodatki za 5 godzin nadliczbowych. Ustalając uprawnienie do dodatku 100% z tytułu przekroczenia przeciętnej tygodniowej normy czasu pracy, od liczby faktycznie przepracowanych godzin, tj. 173 godzin odjął 5 godzin z tytułu dobowego rozliczenia = 168 godzin, a następnie odjął wymiar czasu pracy w czerwcu, tj. 160 godzin, wykazując do wypłaty dodatkowo 8 godzin nadliczbowych z dodatkiem 100%. Dodatek 100% będzie wypłacony dopiero po zakończeniu okresu rozliczeniowego, który może być dłuższy niż miesiąc. W sytuacji, gdy w równoważnym systemie (i nie tylko) pracodawca wyznaczy pracownikowi mniejszą liczbę godzin niż 8 godzinna dobowa norma czasu pracy, praca wykonywana w ramach dobowej normy nie stanowi pracy w godzinach nadliczbowych. Dopiero przekroczenie 8 godzinnej wartości sprawi, że wystąpi praca w godzinach nadliczbowych. Przykład: W dniu 6 czerwca 2013r. pracodawca planował 4 godziny pracy. Zgodnie z poleceniem pracodawcy pracownik pracował 7 godzin, czyli nie przekroczył dobowej normy czasu pracy. Brak przekroczenia normy dobowej uprawnia pracownika tylko do normalnego wynagrodzenia za dodatkowe 3 godziny pracy. Jednakże ustalając przekroczenie przeciętnej tygodniowej normy czasu pracy z końcem okresu rozliczeniowego, zakładając, że pracownik pracuje w pełnym wymiarze czasu pracy, pracodawca obowiązany jest wypłacić pracownikowi dodatek 100% za 3 godziny 160 godzin + 3 godziny = 163 godzin – 160 godzin (wymiar czerwca 2013r.) = 3 godziny nadliczbowe z prawem do dodatku 100%. Jeżeli w czerwcu 2013r. nie kończy się okres rozliczeniowy, to pracownikowi za miesiąc czerwiec należy wypłacić tylko wynagrodzenie normalne za owo przekroczenie, a na koniec okresu rozliczeniowego tylko dodatek 100% Dokonane rozliczenie w pozycji drugiej należy uznać za zgodne z przepisami o czasie pracy. Z ciekawą sytuacją mamy do czynienie w ostatniej (czwartej) pozycji. Przy planowanej pracy na 4 godziny, pracownik świadczył ją przez 12 godzin. Rozliczając pracownika dobowo, dopiero przekroczenie 8 godzinnej dobowej normy czasu pracy powoduje pracę w godzinach nadliczbowych. Biorą powyższe pod uwagę, należało przyjąć, że praca w 5,6,7 i 8 godzinie nie może być uznana za pracę w godzinach nadliczbowych. Pracownik uprawniony jest w tym momencie do normalnego wynagrodzenia za te cztery godziny dodatkowej pracy. Każda następna godzina (ponad 8 na dobę) uznana będzie za pracę w godzinach nadliczbowych. Oprócz normalnego wynagrodzenia za 4 ostatnie godziny pracy pracownik uprawniony będzie do dodatku za godziny nadliczbowe. Jeżeli przyjmiemy, że praca w godzinach nadliczbowych nie była wykonywana w porze nocnej, pracownik uprawniony jest do dodatku 50%. Kończąc okres rozliczeniowy oraz odejmując wszystkie godziny nadliczbowe ustalone na podstawie dobowego przekroczenia, dodatkowe godziny przepracowane w ramach dobowej normy czasu pracy powodują przekroczenie przeciętnej tygodniowej normy czasu pracy z prawem do dodatku 100%. Z taką sytuacją mamy do czynienia w czwartej opisanej przesłanym grafikiem sytuacji. Pracodawca wypłacił na bieżąco dodatek 50% za 4 godziny nadliczbowe, a z chwilą zakończenia okresu rozliczeniowego wypłacić dodatek 100% również za 4 godziny. Przeprowadzone rozliczenie w pozycji czwartej jest prawidłowe. Przesłany do analizy grafik pracy pracownika wykazuje prawidłowe rozliczenie godzin pracy, w tym godzin nadliczbowych we wszystkich przypadkach. Podstawa prawna: art. 128 § 3 pkt 1, art. 129 § 1, art. 135, 151 § 1, 1511 § 1 i 2, art. 1577 § 1 Zygmunt Stanisławski 26 czerwca 2013r. Planowanie i rozliczanie czasu pracy w równoważnym systemie czasu pracy fot. Równoważny system czasu pracy polega na tym, że w niektórych dniach czas pracy można wydłużyć, w innych zaś skrócić lub zrekompensować większą ilością dni wolnych od pracy. Ważne jest, aby średnia w okresie rozliczeniowym nie przekroczyła 8 godzin. W systemie równoważnym dopuszczalne jest przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy do 12 godzin na dobę. W praktyce oznacza to, że w grafiku pracy można zaplanować w zależności od potrzeb od 0 do 12 godzin pracy np. 4, 6, 8 10 czy 12 godzin. WAŻNE !!! Praca w przedłużonym dobowym wymiarze czasu pracy ( zgodnie z planem pracy) nie stanowi pracy w godzinach nadliczbowych. Planując pracę w systemie równoważnym pamiętaj, że: wymiar czasu pracy określny jest dla całego okresu rozliczeniowego (OR) – ten parametr wylicza i kontroluje za Ciebie ePlanneR; planując pracę w poszczególnych miesiącach OR możesz zaplanować w jednym miesiącu więcej, a w innym mniej godzin pracy, ważne aby planowane godziny pracy zbilansowały się w OR – tej zasady pilnuje za Ciebie ePlanneR; musisz zachować zasadę przeciętnie 5-o dniowego tygodnia pracy w OR – tej zasady pilnuje za Ciebie ePlanneR; musisz zachować 11-godzinny dobowy nieprzerwany odpoczynek w każdej dobie pracowniczej – tej zasady pilnuje za Ciebie ePlanneR; musisz zachować 35-godzinny tygodniowy odpoczynek w każdym tygodniu pracy – tej zasady pilnuje za Ciebie ePlanneR; planując pracę w niedzielę lub święto nie możesz zapomnieć o wyznaczeniu innego dnia wolnego od pracy w zamian za pracę w niedzielę lub święto. za pracę w niedzielę 6 dni po lub 6 dni przed, a jeśli to nie jest możliwe do końca okresu rozliczeniowego; za pracę w święto do końca okresu rozliczeniowego. planując pracę w niedzielę musisz zapewnić raz na cztery tygodnie niedzielę wolną od pracy – tej zasady pilnuje za Ciebie ePlanneR; jeśli planując grafik wiesz, że pracownik będzie nieobecny w danym miesiącu ( np. ma zaplanowany urlop) nie musisz na ten czas planować mu pracy, wystarczy że zaewidencjonujesz nieobecność, a system automatycznie obniży wymiar czasu pracy pracownika o iloczyn 8 i wymiaru czasu pracy w każdym dniu nieobecności przepadającym od poniedziałku do piątku, z wyłączeniem świąt; zaplanowany i podany do wiadomości pracowników (7 dni przed rozpoczęciem miesiąca) harmonogram pracy jest „święty” i nie wolno go zmieniać w czasie trwania okresu rozliczeniowego; zaplanowany harmonogram pracy należy zatwierdzić a tym samym uniemożliwić jego edycję; ewentualne zmiany w harmonogramie są możliwe tylko wtedy, gdy taką ewentualność przewidziano w regulaminie pracy, ale mogą być dokonywane tylko w wyjątkowych przypadkach, których nie dało się przewidzieć w chwili tworzenia harmonogramu za zgoda pracownika na dzień przed planowaną zmianą; GRAFIK PLANOWANY Moduł: Grafik planowany umożliwia: Planowanie zmian. Zapewnienie pożądanej obsady. Kontrolę planu pod względem zgodności z przepisami prawa pracy. Ostrzeganie przed nieprawidłowościami i niezgodnością z przepisami prawa pracy. Drukowanie planu pracy dla obiektu. Drukowanie listy obecności dla obiektu. Zatwierdzenie i zamknięcie planu pracy Rozliczając pracę w systemie równoważnym pamiętaj, że: w przypadku wystąpienie usprawiedliwionej absencji wymiar czasu pracy pracownika ulega obniżeniu o liczbę godzin usprawiedliwionej nieobecności w pracy przypadających do przepracowania w czasie tej nieobecności zgodnie z obowiązującym pracownika rozkładem czasu pracy, obniżeniu ulega również czas przepracowany; w przypadku wystąpienie nieusprawiedliwionej absencji wymiar czasu pracy pracownika nie ulega obniżeniu, obniżeniu ulega natomiast czas przepracowany; urlopu udziela się w dni, które są dla pracownika dniami pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy, w wymiarze godzinowym, odpowiadającym ilości godzin przypadających do przepracowania w danym dniu; wprowadzając absencję uważaj, aby nie dublować nieobecności zlecając pracę w godzinach nadliczbowych musisz zaewidencjonować to zdarzenie w systemie; rekompensując pracę w nadgodzinach czasem wolnym musisz zaewidencjonować to zdarzenie w systemie; umożliwiając pracownikowi „wyjście prywatne” musisz zaewidencjonować to zdarzenie w systemie; odpracowanie przez pracownika „wyjścia prywatnego” musisz zaewidencjonować w systemie; przed wykonaniem zestawień do listy płac harmonogram pracy ( grafik wykonywany) należy zatwierdzić a tym samym uniemożliwić jego edycję i dokonywanie jakichkolwiek zmian; GRAFIK WYKONYWANY Moduł: Grafik wykonywany umożliwia: Ewidencjonowanie w miejsce zaplanowanych dni pracy nieobecności pracownika . Zlecanie pracy w godzinach nadliczbowych wynikających ze szczególnych potrzeb pracodawcy. Rekompensowanie pracy w nadgodzinach czasem wolnym. Ewidencję wyjść prywatnych i ich odpracowanie. Drukowanie harmonogramu pracy obiektu. Wykonanie zestawień do listy płac. Zatwierdzenie i zamknięcie miesiąca.

12 godzinny system pracy grafik